Dat stelt het ministerie van Binnenlandse Zaken in reactie op het 
      pleidooi van VVD en CDA in de Tweede Kamer om het onmogelijk te maken dat 
      volksvertegenwoordigers tussentijds uit de partij stappen en voor zichzelf 
      of een andere partij verder gaan.
      VVD en CDA willen dergelijk dissident gedrag onmogelijk maken, zo 
      betoogden zij gisteren tijdens het debat over de begroting van 
      Binnenlandse Zaken. De meeste partijen hebben zowel landelijk als lokaal 
      met dat fenomeen te maken.
      Deze week stapte het Amsterdamse gemeenteraadslid Saar Boerlage uit 
      GroenLinks, voor welke partij ze in de raad is gekozen. zegde haar 
      partijlidmaatschap op uit onvrede over de houding van GroenLinks tegenover 
      de Amerikaanse bombardementen op Afghanistan. Boerlage gaat op 
      persoonlijke titel verder. Ook GroenLinks `betreurt' het dat zij haar 
      raadszetel niet opgeeft, maar schaart zich niet achter een pleidooi om de 
      Kieswet te wijzigen.
      Het CDA had te maken met de affaire-De Milliano, die opstapte uit 
      onvrede over de politieke koers van de partij. Toen begin dit jaar een 
      CDA-Kamerzetel vrij kwam, wilde hij alsnog op persoonlijke koers verder 
      gaan. Het leidde intern tot een storm van protesten waarna De Miliano 
      uiteindelijk van zijn voornemen afzag.
      De VVD kampt vooral op lokaal niveau met dergelijk dissident gedrag. 
      Woordvoerder Luchtenveld wilde gisteren weten of ,,er draagvlak is voor de 
      opvatting dat een volksvertegenwoordiger de ene fractie niet straffeloos 
      kan inruilen voor een andere fractie of als individueel lid verder kan 
      gaan''.
      Technisch is het mogelijk om de Kieswet te wijzigen, zo laat een 
      woordvoerster van het ministerie van Binnenlandse Zaken weten. ,,Maar de 
      consequenties zullen ingrijpend en principieel zijn. Partijlidmaatschap 
      wordt dan gekoppeld aan verkiesbaarheid. Dan gaat het over een heel ander 
      kiessysteem.''
      Een en ander zou bijvoorbeeld het einde betekenen voor politici die op 
      persoonlijke titel (vrije lijsten) gekozen willen worden. Een andere 
      consequentie is dat politieke partijen onwelgevallige fractiegenoten 
      kunnen wippen door ze uit de partij te zetten.